Czarny paciorek

Dziewczynka siedziała pośrodku pokoju. Na dywaniku. Usłyszała kroki, uśmiechnęła się szeroko.

- Dania, co tu robisz?-podszedł parę kroków- Nie ignoruj mnie wiesz, że mogę ci coś zrobić.- słyszała go nie od dziś, wiedziała, że każda jego groźba kiedyś się spełni.

- Spadnę z wysokości, w lesie wpadnę na pułapkę na króliki? Co tym razem?- miała śliczny piskliwy głosik, który zmieniał się w odgłosy skrzypiących drzwi.

- Nie mów tak. Będzie gorzej, nie wiesz tego?- wie wszystko, wie więcej niż on...

- Lubię lalki, a ty?- znów śliczna dziewczynka z ślicznym głosikiem i zza szerokim uśmiechem.

- Też je lubię- przysiadł się. Lalka nie miała głowy.

- Przestań, nie niszcz w ten sposób zabawek, mogłaś ją zniszczyć w każdy inny sposób. Dałem ci przecież gilotynę- uśmiechnął się dobrotliwie.

- Nie lubię twoich zabawek.- rzuciła laką.

- Będziesz musiała zacząć!- złapał ją za włosy i zaczął ciągnąć przez korytarz. Krzyczała i się uśmiechała. Otworzył drzwi chcąc ją wyrzucić w nicość.

- Nie dasz rady beze mnie Luke!- krzyknęła.

***

- Co z nim?

- Jest tu dopiero od tygodnia psychotropy powinny pomóc, ale...